W Nim znajduje się nieprzewyższone nasienie wszechwiedzy

1.25 Tatra niratiśayam sarvajna bijam

Tłumaczenie:

• Tatra – tam, w Nim (w Iśwarze),
• Niratiśayam – nieprzewyższony, bezgraniczny, absolutny,
• Sarvajña – wszechwiedzący,
• Bījam – nasienie, źródło, zalążek.

Pełne tłumaczenie:

„W Nim (Iśwarze) znajduje się nieprzewyższone nasienie wszechwiedzy.”

Interpretacja:

Sutra ta mówi, że Iśvara jest nie tylko wolny od cierpień, karmy i jej skutków (jak mówi sutra 1.24), ale również jest doskonałym źródłem wszelkiej wiedzy. To oznacza, że cała prawdziwa mądrość, intuicja i zrozumienie mają swój początek w pierwotnej świadomości.

• Sarvajña bījam – „nasienie wszechwiedzy” – to idea, że Iśvara nie zdobywa wiedzy, lecz jest jej wiecznym źródłem.
• Niratiśayam – „nieprzewyższony” – podkreśla, że żadna inna forma istnienia (w tym indywidualna dusza, czyli puruṣa) nie może osiągnąć takiej wiedzy bez kontaktu z tym źródłem.

Głębsze znaczenie:

Ta sutra zachęca jogina, by uznał, że prawdziwa mądrość nie pochodzi wyłącznie z intelektu czy doświadczenia zmysłowego, ale z czegoś znacznie głębszego. Z kontaktu z najwyższą świadomością, obecną również wewnątrz nas.

• Iśvara jako wewnętrzny nauczyciel (antar-guru).
  >W praktyce jogi pojawia się idea, że poprzez wewnętrzne wyciszenie, medytację i oddanie (Iśvara pranidhana), możemy na nowo połączyć się z tym pierwotnym nasieniem mądrości, które w nas drzemie.
• Wiedza poprzez ciszę.
  >Nie chodzi tu o zdobywanie faktów, ale o bezpośrednie poznanie prawdy, które pojawia się w stanie głębokiej medytacji, kiedy umysł jest cichy, a serce otwarte.

Znaczenie w praktyce jogi:

1. 1. Inspiracja do medytacji i kontemplacji.
      Jogin może traktować Iśvarę jako obiekt kontemplacji – jako formę doskonałej mądrości i światła, do którego dąży i z którego czerpie.
   2. Zaufanie do wewnętrznego przewodnictwa.
      >W chwilach duchowego wysiłku czy niepewności, praktykujący może „oddać” wysiłek praktyki Iśwarze – w duchu zaufania, że istnieje wewnętrzne źródło, które go prowadzi.
   3. Rozwój prajnā (głębokiego poznania).
      Sutra ta sugeruje, że poprzez kontakt z Iśwarą rozwija się prajñā – intuicyjna mądrość, która przewyższa intelektualne rozumowanie.
   4. Zachęta do śraddhā (wiary).
      >Patańdżali pokazuje, że praktyka jogi to nie tylko technika, ale też droga relacji z czymś większym niż ja, co wymaga zaufania i otwartości serca.

Sutra „Tatra niratiśayam sarvajña bījam” wskazuje, że Iśvara jest nieprzewyższonym źródłem wszechwiedzy, do którego jogin może się zwrócić w swojej praktyce. To nasienie mądrości obecne jest także w nas – wystarczy je odkryć poprzez skupienie, ciszę i oddanie. W praktyce oznacza to, że najgłębsze odpowiedzi nie muszą pochodzić z zewnątrz, lecz z naszego własnego połączenia z najwyższą świadomością.