Już po pierwszych zajęciach hatha-jogi uczeń może zaobserwować, że w ciele są pewne, niekiedy dość znaczne asymetrie. Konkretne pozycje jogi na jedną stronę jest łatwiej wykonać niż na drugą, niekiedy kończyny zdają się mieć różną długość.
Budowa ciała (szczególnie dotyczy to aparatu ruchowego) jest symetryczna. Jednak w życiu codziennym nie używamy ciała w sposób równomierny, np. dlatego, że jesteśmy prawo- lub leworęczni. To powoduje różnice w napięciu analogicznych mięśni po obu stronach ciała i w konsekwencji – wspomniane asymetrie. Dodatkowo za część tych asymetrii odpowiedzialna jest sfera naszej psychiki, wywołująca określony wzorzec napięciowy w związku z doświadczanymi emocjami. Zwykle też jedna strona ciała jest mniej świadoma, co również wpływa na różnice w napięciu mięśniowym.
Asymetria, zwykle postępująca z wiekiem, wywiera rozmaite negatywne efekty na nasze zdrowie np.: uciski na korzenie nerwowe i związane z tym bóle, zwyrodnienia stawów.
W systemie jogi utrzymanie zdrowia jest istotne dla możliwości realizacji celów jogi. Symetryzacja jest jednym z ważnych procesów praktyki. Szczególnie duży nacisk na ten element położył Śri BKS Iyengar. Poprzez wykonanie ćwiczeń hatha-jogi świadomie i równomiernie na obie strony, redukujemy asymetrię ciała.
Nie chodzi jednak o to, aby symetria stała się naszą obsesją. Nie powinniśmy postrzegać jej w perspektywie celu do osiągnięcia. Faktycznie, w życiu codziennym w dalszym ciągu funkcjonujemy w asymetrycznie i owa asymetria jest nam do życia niezbędna. Symetryzacja powinna być postrzegana w perspektywie procesu równoważącego i dlatego winna stać się stałym elementem życia. W ten sposób praktyka jogi staje się drogą prowadzącą do harmonii, drogą równoważenia energii ha i tha, drogą hatha-jogi.