Poprzednim razem pisałem o pułapce narcyzmu, w jaką można wpaść, gdy podczas praktyki jogi skupimy uwagę na obrazie zewnętrznym ciała. Omawiałem to w kontekście ćwiczenia przed lustrem, jednak problem ten może pojawić się nawet, gdy nie używamy ich. Hatha joga w istocie jest jedną z technik jogi, w której narzędziem pracy jest ciało. Najważniejszymi praktykami są tu pozycje jogi (asana) i ćwiczenia oddechowe (pranajama). Ich ćwiczenie już po krótkim czasie daje bardzo pozytywne efekty. Początkujący odczuwają poprawę funkcjonowania ciała dzięki zwiększeniu odporności, odprężeniu, ustaniu lub zmniejszeniu dolegliwości bólowych, zmniejszeniu odczucia zmęczenia itp. Ta zmiana skutkuje poprawą samopoczucia i zwiększeniu odczucia satysfakcji z życia. Efekty te, ponieważ osiągnięte dzięki pracy z ciałem, w naturalny sposób skłaniają do większej dbałości o nie. To bardzo pozytywne, dlatego joga dobrze wpisuje się w nurt zdrowego stylu życia. Jak jednak nie przegiąć w drugą stronę i nie pogrążyć się w zbytnim zachwycie nad ciałem i nad zewnętrzną formą ćwiczeń jogi.
Odpowiedź można znaleźć we wskazówkach współczesnego mistyka Echarta Tolle, który podchodzi do ciała z perspektywy mistycznej. Mówi on:
„Ciało może stać się bramą, wiodącą do sfery Istnienia. […] Aby uświadomić sobie Istnienie, musisz odzyskać zawłaszczaną przez umysł świadomość. Jest to jedno z najważniejszych zadań, jakie stoją przed tobą podczas duchowej podróży. Gdy je spełnisz, wyzwolą się ogromne zasoby świadomości, które dotychczas grzęzły w bezużytecznym, natrętnym myśleniu. Bardzo dobrym sposobem jest odwrócenie uwagi od własnych myśli i skierowanie jej w głąb ciała; możesz wtedy natychmiast poczuć Istnienie jako niewidzialne pole energii, z której to, co postrzegasz jako ciało fizyczne, czerpie życie.”
Jest to dokładnie droga hatha jogi. Droga wskazywana przez Patańdżalego w Jogasutrach, w której przez wykonanie pozycji jogi (asana) oraz ćwiczeń oddechowych (pranayama) kierujesz się do wewnątrz i zanurzasz się w bezpośrednim, wychodzącym poza umysł i ciało fizyczne doświadczeniu pulsującego w tobie w każdej chwili życia. Ciało staje się tu jedynie instrumentem, bramą, nie celem praktyki. Takie podejście ustrzeże cię przed przed zbytnim przywiązaniem do ciała fizycznego i do formy zewnętrznej, jaką jest asana. Skieruje ku głębi jogi. Wymaga to ogromnej wytrwałości i determinacji w praktyce. Zrozumienie tego można osiągnąć bowiem tylko poprzez bezpośrednie doświadczenie.
Cytat: Echart Tolle – „Potęga teraźniejszości”