Jogę odkryłam dla siebie w 2011 roku i przez 4 lata praktykowałam regularnie u Adama Ramotowskiego i Joanny Jedynak, poznając tajniki i wartości płynące z metodologii jogi opracowanej przez B.K.S. Iyengara, zatem ta właśnie metodologia stanowi trzon mojej praktyki nauczycielskiej. Praktykowałam m.in. pod okiem Marka Migały, Ewy Wardzały czy Nataszy Moszkowicz, u której pozostaję obecnie w procesie mentoringu.
Chętnie biorę udział w warsztatach nauczycieli i nauczycielek z całego świata (np. w konwencji jogi Iyengara w Polsce), by odświeżać perspektywę nie tylko na uczenie, ale i praktykę własną. Od 2015 roku uczę jogi, wzbogacając się o kolejne inspiracje i korzystając z cennego doświadczenia ekspertek i ekspertów, m.in. w temacie ruchu funkcjonalnego.
Joga od lat pozostaje dla mnie nieskończoną przestrzenią eksploracji ciała i umysłu. Każdego ranka rozpoczynam praktykę jako początkująca uczennica, bo każdego dnia jestem inna i joga daje mi coś innego. Jogę postrzegam jako transformujące narzędzie – na poziomie postrzegania świata i jego relacyjności, doświadczania i samoobserwacji, refleksyjnego reagowania na codzienność. W jodze znajduje równowagę, która przydaje mi się w innych obszarach życia, w aktywizmie społecznym, w relacjach osobistych, w byciu mamą. Największą radość sprawia mi dzielenie się moją pasją z uczniami i uczennicami i obserwowanie ich rosnącej uważności na siebie i innych.