1.22 Mridu madhya adhimatra tatah api visheshah
Sutra dotyczy różnorodności poziomów zaangażowania i intensywności praktyki, które wpływają na szybkość osiągnięcia samadhi.
Tłumaczenie:
- Mridu – łagodny, delikatny,
- Madhya – średni, umiarkowany,
- Adhimatra – intensywny, wybitny,
- Tatah api visheshah – poza tym jeszcze bardziej zróżnicowany.
Pełne tłumaczenie:
„Szybkość osiągnięcia samadhi zależy od stopnia intensywności praktyki – może być łagodna, średnia lub intensywna. Istnieją także różnice poza tymi poziomami.”
Interpretacja:
Patańdżali wskazuje, że stopień zaangażowania w praktykę jogi wpływa na to, jak szybko praktykujący osiągnie samadhi. Wymienia trzy główne poziomy intensywności – łagodny (mridu), umiarkowany (madhya) i intensywny (adhimatra) – które wpływają na szybkość postępów. Istnieją jednak także inne poziomy intensywności, wskazujące na zróżnicowanie osobistego zaangażowania w praktykę.
- Mridu (łagodny poziom)
Na tym poziomie praktyka jest delikatna i spokojna, co może powodować, że postępy będą powolniejsze. Praktykujący z łagodnym zaangażowaniem wykazują pewne oddanie, ale ich praktyka jest spokojna i niewymagająca szczególnych wyrzeczeń. Dla takich osób osiągnięcie samadhi może potrwać dłużej. - Madhya (umiarkowany poziom)
Średnie zaangażowanie oznacza większe poświęcenie i systematyczność w praktyce. Praktykujący na tym poziomie są konsekwentni i skupieni, ale ich podejście nie jest skrajnie intensywne. Na tym poziomie postęp w praktyce jest zauważalny, ale samadhi może zostać osiągnięte w dłuższej perspektywie czasowej. - Adhimatra (intensywny poziom)
Adhimatra to zaangażowanie na wysokim poziomie, pełne poświęcenie się praktyce. Praktykujący z takim podejściem są gotowi do intensywnych wyrzeczeń, a ich praktyka staje się głęboko zakorzeniona w codziennym życiu. Przy takim poziomie intensywności samadhi może być osiągnięte znacznie szybciej. - Tatah api visheshah (jeszcze wyższe poziomy)
Patańdżali podkreśla, że nawet w ramach tych trzech poziomów istnieją subtelne różnice, a każdy praktykujący może wykazywać inny stopień zaangażowania w zależności od indywidualnych predyspozycji, karmy i wewnętrznej motywacji. Może więc występować jeszcze większe zróżnicowanie intensywności, które wpływa na to, jak szybko można osiągnąć wyzwolenie.
Głębsze znaczenie:
Ta sutra ukazuje, że choć wszyscy praktykujący mogą osiągnąć samadhi, szybkość tego procesu jest różna i zależy od poziomu zaangażowania. Pokazuje, że jogę można praktykować w różnym tempie, dostosowanym do własnych możliwości, ale osoby praktykujące z pełnym zaangażowaniem osiągną cel szybciej.
Zastosowanie w praktyce jogi:
Dla praktykujących sutra ta jest wskazówką, że osiągnięcie samadhi jest możliwe niezależnie od poziomu zaawansowania, ale wymaga dostosowania zaangażowania do osobistych możliwości. Rozważenie, na jakim poziomie intensywności się znajdują, może pomóc praktykującym w zwiększeniu swoich wysiłków i pogłębieniu praktyki, jeśli chcą szybciej osiągnąć wyzwolenie.
Sutra ta przypomina, że prawdziwe oddanie i intensywność praktyki mogą skrócić czas potrzebny na osiągnięcie wyzwolenia.