Menopauza - PRZYPŁYW NIE PRZEKWIT - spotkanie z Alicją Długołęcką

W ramach pogłębiania tematu transformacji menopauzalnej – otwieramy cykl spotkań z mądrymi kobietami, aby wspólnie czerpać inspirację, wiedzę i tworzyć pole do wymiany doświadczeń.

Naszą pierwszą gościnią jest Alicja Długołęcka, której najnowsza niezwykła książka „Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet” stanie się punktem wyjścia do tej rozmowy.

15.11.2025
Godz. 18.00
Wstęp wolny.
Można zostać po warsztacie Meno Wioska lub przybyć na samo spotkanie.
Weź bliskie sobie kobiety.

Zapraszamy

to książka-przewodniczka, zaproszenie do kręgu, w którym autorka „zasiada” z kobietami i wspólnie ze swoimi bohaterkami odkrywa różne oblicza i doświadczenia menopauzy oraz przekonuje, że to kolejny naturalny proces życiowej zmiany i dojrzewania. W refleksyjnych, pogłębionych rozmowach rozprawia się ze stereotypem „starej baby z uderzeniami fal gorąca”, upomina się o dojrzałą kobiecą seksualność i udowadnia, że jeśli masz 50 lat, to jeszcze wiele dobrego przed tobą.

„Przygotuj się na jeden z najbardziej wyzwalających okresów w twoim życiu!”

Autorka oraz jej rozmówczynie zapraszają do kręgu dzieląc się osobistym doświadczeniem i pokazują, jak można:

Rozmówczynie Alicji Długołęckiej: Agnieszka Czapczyńska, Katarzyna Skórzewska, Iwona Demko, Izabela Cisek, Izabela Dziugieł, Agnieszka Graff, Maria Beisert, Magdalena Środa, Ewa Woydyłło, Wirginia Szmyt „DJ Wika”.

Alicja Długołęcka – pedagożka, doświadczona edukatorka seksualna i psychoterapeutka, wykładowczyni. Doktor nauk humanistycznych. Autorka licznych publikacji oraz książek popularno-naukowych. „Przypływ. O emocjach i seksualności dojrzałych kobiet”, „Seks na wysokich obcasach”, „Zwykła książka o tym, skąd się biorą dzieci” etc.
Swoją pracę naukową i popularyzatorską poświęca profilaktyce zaburzeń psychoseksualnych, szeroko rozumianej edukacji seksualnej i propagowaniu „zdrowia seksualnego”. Szczególnie bliskie są jej tematy związane z seksualnością kobiet i osób z różnymi niepełnosprawnościami- współpracuje z różnymi fundacjami ( Fundacja Aktywnej Rehabilitacji) i prowadzi projekty badawcze z tego zakresu. Jako edukatorka seksualna zajmuje się poradnictwem w zakresie szeroko pojętej edukacji seksualnej w różnych fazach życia: dzieci, młodzieży i osób dorosłych.

Edukacja psychoseksualna dla dojrzałych kobiet może jedynie przybrać formę antyporadnika. Przemyślałam to i właśnie taką decyzję podjęłam. Ta książka powstaje jako wyraz buntu przeciw byciu wciskaną w ogłupiający schemat potulnej, nudnej starszej pani, tłumiącej to, kim jest i kim może się stawać. Kobiety pozbawianej seksualności, którą próbuje się kontrolować, przypinając jej łatkę niestosowności i śmieszności, kiedy wymyka się utartym wyobrażeniom. To sprzeciw wobec traktowania dojrzałej kobiety jak przezroczystej i niewidzialnej „baby” – konstruktu będącego obiektem społecznej irytacji, lęków i drwin. Baby, którą diabeł posyła tam, gdzie sam nie może, która schodzi z wozu, żeby koniom było lżej, jest pośmiewiskiem za kierownicą i przychodzi do lekarza ku uciesze innych. Baby, która wysiaduje w poczekalni życia. Susan Sontag już pięćdziesiąt lat temu w swoim tekście The Double Standard of Aging pisała o tym, że kobiety mogą się starzeć wbrew stereotypom bez zażenowania. Warto o tym pomyśleć jak najwcześniej i świadomie porzucić bycie miłą, usłużną i pełną wdzięku, a zamiast tego rozwijać w sobie mądrość, kompetencje i siłę. Nie musimy być młode tak długo, jak to tylko możliwe, możemy być dojrzałe i pozwalać, żeby nasze twarze i ciała były świadectwem naszych przeżyć. Autentyczność to kwestia decyzji, na którą możemy być gotowe już w młodości albo właśnie teraz.

Do 2025 roku liczba kobiet po pięćdziesiątym roku życia na całym świecie osiągnie 1,1 miliarda. W 1900 roku średnia życia Amerykanek wynosiła czterdzieści osiem lat, a obecnie to osiemdziesiąt . Z kolei według statystyk w 2020 roku polscy mężczyźni żyli przeciętnie 72,6, natomiast kobiety – 80,7 lat .Te dane pokazują, że wiele z nas po menopauzie ma przed sobą jeszcze jakieś trzydzieści–trzydzieści pięć lat życia. To więcej niż jedna trzecia całego czasu, jaki jest nam dany! Christiane Northrup w Mądrości menopauzy przywołuje badania, z których jasno wynika, że wielu ludzi realizuje trzy różne kariery w trakcie całego swojego życia: pierwszą w wieku trzydziestu–czterdziestu lat, drugą w wieku pięćdziesięciu–sześćdziesięciu lat i trzecią w wieku siedemdziesięciu. U prawie połowy badanych szczyt możliwości twórczych rozpoczynał się w okolicach pięćdziesiątki i trwał przez następne dwadzieścia pięć lat. Oznacza to, że w uwspółcześnionej perspektywie wiek średni mieści się w przedziale pięćdziesiąt–osiemdziesiąt lat… Moją podstawową motywacją do nadania takiego, a nie innego kształtu tej publikacji jest mój stosunek do Was, Drogie Czytelniczki. Radzenie innym z pozycji autorytetu karmi ego i w istocie niesie przekaz „Niewiele wiesz, więc nie ufaj sobie, lecz mnie, ponieważ wiem lepiej”. Nie ma we mnie na coś takiego zgody. Jestem przekonana, że edukacja dojrzałych kobiet polega przede wszystkim na odwoływaniu się do ufności wobec siebie. Chodzi w niej o to, by poruszać czułe struny, wytrącać z utartego toru myślenia, złościć się i wzruszać, by dotykać granic, które dla każdej z nas leżą gdzie indziej. Dojrzałość postrzegam jako otwartość na nieustające stawianie pytań, gotowość do dokonywania wyborów, zdolność do pomieszczenia w sobie bardzo różnych uczuć i przemyśleń. Czuję, że to ciekawa i kojąca perspektywa.” /fragment książki/